Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

. & -

people
you've
been before
that
you don't
want
around
anymore

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

chocolate jesus

Ανάβει τσιγάρο ο ένας, ανάβει τσιγάρο και ο άλλος. Κοιτάμε όλοι τριγύρω. Μετά από κανά πεντάλεπτο..."Τι λέει";

Σβήνει ο ένας το τσιγάρο. Ο άλλος καπνίζει πιο αργά. Περιμένω ν'απαντήσει ο ένας στην ερώτηση του άλλου. Ας μιλήσει κάποιος επιτέλους. Μιλάει! "Τι να λέει..τα γνωστά"..

"Α" απαντάει ο άλλος. Κενό. Αέρος. Πάω να πάρω άλλη μια μπύρα, αυτοί θα με πεθάνουν. "Με την Μ. πώς πάει"; ...Σιωπή. Αλλάζει CD o ένας. Ποια να είναι η Μ. αναρωτιέμαι, αλλά δεν ρωτάω, άσχετο. Ανάβουν τσιγάρο και οι δύο μαζί..καπνός προς όλες τις κατευθύνσεις..σιωπή..κάποιος τους είπε ότι η σιωπή είναι χρυσός, το λαγκ είναι μεγάλο, δεν δικαιολογείται.

"Δεν ξέρω...Βασικά δεν μιλάμε"...Σιωπή. Ψάχνω και εγώ τα τσιγάρα μου. Τα βρίσκω. "Γιατί ρε φίλε δεν μιλάτε"; Κάνει την ερώτηση κλειδί...Σιωπή. Καπνός. Βαθιά ανάσα. Περιμένω να ακούσω μια τραγική ερωτική ιστορία πάθους και απογοήτευσης. Εξιτάρομαι, όσο μου επιτρέπει ο χώρος, οι περίσταση και η παρέα...Ανοίγει το στόμα. "Ε, τι να σου πω. Δεν ξέρω ακριβώς". Κλείνω τα μάτια μου για τρία δευτερόλεπτο. Τα δευτερόλεπτα της απογοήτευσης. Δεν έχει ν΄ακούσω κάτι..."Α, κατάλαβα." απαντάει ο άλλος με ύφος αληθινής κατανόησης.

"Θες ν'ακούσεις κάτι"; Όπα, εμένα ρωτάνε.