Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

hello vitamin

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

i'd like to believe you

but i cant
so
i leave you



Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

greasy, greasy, greasy hair, easy smile


i saw you walking down Shaftesbury Avenue

excuse me talking

you and me

we could be

walking down in the Wild West End

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

cheers to u




Είμαστε φτιαγμένοι απ΄το ίδιο προβληματικό υλικό darling.

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Zombies?

Διασχίζω την πλατεία Συντάγματος και βλέπω δεκάδες περιπολικά να έρχονται από παντού και αστυνομία μαζεμμένη στην είσοδο του μετρό. Υποψιάζομαι, αλλά ρωτάω έναν που φάνηκε να έχει ύφος παρατηρητικού περαστικού που όλα τα βλέπει, για να επιβεβαιώσω:

- Τι γίνεται;
- Βόμβα λένε.
- Α, ΟΚ....

Και προχωράω για το λεωφορείο. Χτυπάει το κινητό.

- Έλα
- Έλα, τελικά δε θα πάω στο μπλα μπλα μπλα..
- Α, γιατί;
- Βόμβα στο μετρό μωρέ.
- Α, ναι, πέρασα πριν λίγο, το άκουσα για την και-καλά- βόμβα.

Κλείνω το κινητό. Με κοιτάει μια κυρία στο λεωφορείο.

- Βόμβα, ε ;Πού;
- Στο μετρό...
- Α....μάλιστα..

Μεταμορφωνόμαστε σε zombies; Μήπως είμαστε στην τελική ευθεία; Μήπως σε λίγο τίποτα μα τίποτα δεν θα μας κάνει εντύπωση;

Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

smooth

Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2010

a promise with a catch

αφιερωμένο σ'όλους τους περαστικούς (του μπλογκ)

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

σόοοουυυ φάκ γιου ένιγουυουοουέηηηηηηηηηηηηη

ας το παραδεχτούμε. καμιά φορά θέλουμε να το αφιερώσουμε, να το στείλουμε δώρο, να το απαντήσουμε σε μήνυμα, να σηκώσουμε το τηλ. μας και να κολλήσουμε το ακουστικό στο ηχείο έχοντας στη διαπασών το ρεφραίν του κάτωθι .... :)



το παραδέχομαι και πάω να πιω ένα mohito.

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

sometimes

when I look deep in your eyes
I swear I can see your soul

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

say what you want

don't change at all. -

Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

Αύγουστος

Ξεκλείδωσα την πόρτα του σπιτιού που ξεκλειδώνω και ανοίγω και μπαίνω τους τελευταίους 18 μήνες. Και ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβα ότι ξεκλειδώνω και ανοίγω και μπαίνω σε αυτό το σπίτι (μου).

Στα άλλα σπίτια, αυτά των διακοπών, όλοι ξέρουν ότι δεν πρέπει να μου δίνουν τα κλειδιά. Και συνεννοούνται μεταξύ τους, σε φάση "μην της αφήσεις τα κλειδιά, θα τα χάσει" . Δεν με νοιάζει καθόλου, το ξέρω ότι είναι αλήθεια, θα τα χάσω. Το χειρότερο είναι που δεν με νοιάζει αν θα τα χάσω, γιατί τότε παίζουν ταράτσες που δεν έχουν ταβάνια.

Γενικά τα κλειδιά των σπιτιών χρειάζονται, αλλά δεν είναι και τόσο σημαντικά κιόλας. Αν τα χάσεις σου αφήνουν το δρόμο ελεύθερο, μέχρι να τα ξαναβρείς τουλάχιστον.

Συνοπτικά: έχουμε μάθει ένα δρόμο, ένα κλειδί, ένα σπίτι. Σαν προπαίδεια. Φρίκη? Έτσι νομίζω.

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Σάββατο πρωί, πολύ πρωί όμως

- Λες να πάμε να πιούμε ένα καφέ και μετά κατεβαίνουμε την Ερμού;
- Ναι, και έχω δει μια καινούρια καφετέρια εδώ σ’ένα στενό. Να, εκεί την βλέπεις;
- Ποιο, αυτό;
- Όχι, ρε δίπλα, εκεί, καφέ ο Βούλης. Βλέπεις;

Καθόμαστε

- Ωραίο είναι όντως το καφέ ο Βούλης, για τέτοια ώρα δηλαδή.
- Ναι, μια χαρά!

Χτυπάει το τηλ.

- Έλα, έχουμε κάτσει να πιούμε ένα καφέ... Στον Βούλη. Θα 'ρθεις; Πάρε τηλέφωνο όταν κατέβεις Σύνταγμα.

Πίνοντας καφέ

- Το Βούλης από που βγαίνει;
- Απ΄το Παρασκευάς!Παρεσκευούλης, Βούλης. Ηλίθιο όνομα βρήκαν.
- Ναι, χαζό εντελώς, χαχα.
- Χαχαχα. (ΟΙ ηλίθιες)

Κοιτάμε την ταμπέλα. Café Voulis. Κοιτάω τα σπίρτα. Café Voulis. Κοιτάω την ταμπέλα του δρόμου απέναντι. Οδός Βουλής. Κοιτάει και η Μ. Κοιταζόμαστε. Ο Βούλης, του Βούλη, τον Βούλη...Σπαστικό γέλιο και μας κοιτάνε σαν να είμαστε ούφο, όχι ότι δεν είμαστε δηλαδή.

Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

. & -

people
you've
been before
that
you don't
want
around
anymore

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

chocolate jesus

Ανάβει τσιγάρο ο ένας, ανάβει τσιγάρο και ο άλλος. Κοιτάμε όλοι τριγύρω. Μετά από κανά πεντάλεπτο..."Τι λέει";

Σβήνει ο ένας το τσιγάρο. Ο άλλος καπνίζει πιο αργά. Περιμένω ν'απαντήσει ο ένας στην ερώτηση του άλλου. Ας μιλήσει κάποιος επιτέλους. Μιλάει! "Τι να λέει..τα γνωστά"..

"Α" απαντάει ο άλλος. Κενό. Αέρος. Πάω να πάρω άλλη μια μπύρα, αυτοί θα με πεθάνουν. "Με την Μ. πώς πάει"; ...Σιωπή. Αλλάζει CD o ένας. Ποια να είναι η Μ. αναρωτιέμαι, αλλά δεν ρωτάω, άσχετο. Ανάβουν τσιγάρο και οι δύο μαζί..καπνός προς όλες τις κατευθύνσεις..σιωπή..κάποιος τους είπε ότι η σιωπή είναι χρυσός, το λαγκ είναι μεγάλο, δεν δικαιολογείται.

"Δεν ξέρω...Βασικά δεν μιλάμε"...Σιωπή. Ψάχνω και εγώ τα τσιγάρα μου. Τα βρίσκω. "Γιατί ρε φίλε δεν μιλάτε"; Κάνει την ερώτηση κλειδί...Σιωπή. Καπνός. Βαθιά ανάσα. Περιμένω να ακούσω μια τραγική ερωτική ιστορία πάθους και απογοήτευσης. Εξιτάρομαι, όσο μου επιτρέπει ο χώρος, οι περίσταση και η παρέα...Ανοίγει το στόμα. "Ε, τι να σου πω. Δεν ξέρω ακριβώς". Κλείνω τα μάτια μου για τρία δευτερόλεπτο. Τα δευτερόλεπτα της απογοήτευσης. Δεν έχει ν΄ακούσω κάτι..."Α, κατάλαβα." απαντάει ο άλλος με ύφος αληθινής κατανόησης.

"Θες ν'ακούσεις κάτι"; Όπα, εμένα ρωτάνε.

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

Μάης

Λυπάμαι που δεν έχω εικόνα γι'αυτό. Έχω μόνο περιγραφή.

Αεροπαγίτου, κάνει λίγο ζέστη, φυσάει λίγο και έχει ακόμα λίγο ήλιο. Ένα τσούρμο παιδάκια από τριών έως εφτά με οχτώ χρονών παίζουν ποδόσφαιρο και τσιρίζουν. Μερικά γελάνε, μερικά είναι κάτω και κλαίνε, άλλα κλωτσάνε την μπάλα και το σύνολο είναι τέλειο. Ένας μπαμπάς προσπαθεί να επιβάλλει την τάξη αλλά μιλάει μόνος του γιατί τα μικρά βλέπουν μόνο την μπάλα και τρέχουν πάνω - κάτω ουρλιάζοντας. Μικρά τρελά αστεράκια μέσα σ'ένα σύννεφο σκόνης.

Ξαφνικά όλα μαζί κοκκαλώνουν. Σιωπή, μούγκα, γουρλωμένα μάτια, ανοιχτά στόματα...'ααααααααααααααα'. Κοιτάω και βλέπω μια κοπέλα με ένα μικροσκοπικό σκυλάκι -λουκανικάκι. Το λουκανικάκι τρέχει, τα μικρά αρχίζουν να το κυνηγάνε, όλα μαζί, σαν πορεία και προσπαθούν να το πιάσουν. Αλλά το λουκανικάκι είναι πολύ γρήγορο.

Μου θύμισε τότε που κυνηγούσαμε τις κότες στο χωριό να τις πάρουμε αγκαλιά. 'Να πάρουμε μια κότα σπίτιιιιιιιιιιιιιιι; Και μη μου ξαναπάρεις Μπάρμπι ποτέεεεεεεε, μια κότα θέλω μόνο, ααααααααααααααααα'.

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

.

take your...
a world of h.... freedoms
and random dangers, conjoined twins
and mailed-ordered brides, high farce a...
low life, British A...
and Russian Vodka.








You've found some better place
..
And I miss you

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

Goodmorniiiiiiiingggg (πρωινές μπούρδες)

1. Ας ξυπνήσει κάποιος να μιλήσω στο τηλέφωνο. ΞυΠΝάτε!
2. Τι είναι αυτό που θα γίνει στις 29 του μήνα το οποίο "δεν πρέπει να ξεχάσω με τίποτα"; Και το χειρότερο είναι ότι όλη η συζήτηση έγινε για να μην ξεχάσω την ημερομηνία.
3. Τζάμπα γκρίνια εχθές. Βαρέθηκα να έχω δίκιο τελικά!!!!:P
4. Δεν είχα δίκιο που έλεγα αν παίζαμε εμείς μουσική θα ήταν ακόμα πιο ωραία;
5. Όλα τα μαγαζιά της Αθήνας τα έχουν 4 άτομα;
6. Μα μόνο 40%;;; Tι αυστηρότητα είναι αυτή κυρίες μου; Μην κόβετε στους άντρες τα φτεράααααααααααααα.
7. Ούτε ψωμί δεν έχω εδώ μέσα και ο φούρνος είναι κλειστός. Αλλά έχω γάλα Νουνού το μεγάλο που δεν τελειώνει ποτέ.
8. Πονάει το κεφάλι μου.
9. Όταν ξύπνησα βρήκα τα γυαλιά ηλίου στο μαξιλάρι. (??)
10. Πρέπει να σιδερώσω. Από αύριο.

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

.

Πιάσαμε πάτο. Και σκάβουμε μήπως έχει και πιο κάτω.

Αλλά καμιά φορά νομίζω ότι ακόμα περπατάω στη γειτονιά μου.

Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

O C.

Τον C. τον πρωτοείδα στο μουντό αμφιθέατρο της μουντότερης πόλης του κόσμου, το 2006 (ή '07;). Γενικά τον ξαναείδα και άλλες λίγες φορές που θα αναφέρω παρακάτω.

Καθόταν όρθιος στην ακριβώς ίδια στάση και κάθε Πέμπτη για 3 ώρες μιλούσε για την επίλυση κρίσεων και κάτι άλλα βαρετά και ασυνάρτητα θέματα, τα οποία μέσα στο επόμενο εξάμηνο έγιναν τα αγαπημένα μου θέματα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου ήταν γύρω στα 30. Επίσης, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, εάν έπεφτε το ταβάνι του αμφιθεάτρου ο C. θα έκανε απλά ένα βήμα πίσω, θα χαμογελούσε, θα σήκωνε τους ώμους απαλά και θα έλεγε "I think it's time for a break".

Το βιβλίο του C. είναι το μοναδικό βιβλίο εκείνης της χρονιάς που ξέρω ακριβώς που βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Επίσης ξέρω και το που ακριβώς βρίσκεται ο ίδιος αυτή τη στιγμή.

Συνολικά έχω πέσει πάνω του (κυριολεκτικά όμως) 4 φορές ..

..Σε ένα ένα διάδρομο στη σχολή. Κρατούσε ένα λαπτοπ.

Μια άλλη φορά στο δρόμο. Κουβαλούσε μια παλιά τηλεόραση.

Πολλούς μήνες μετά, σ' ένα coffee shop στο Άμστερνταμ. Κρατούσε ένα τσιγάρο, χεε.

Στο Σύνταγμα πριν 20 λεπτά. Τραβούσε μια βαλίτσα.ΧΑ!

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

Romantic Rights



i don't need you
i want you



(κάπως εκνευριστική μουσική- κάπως εξαίσιος στίχος)

your romantic rights are all that you've got...


Κυριακή 11 Απριλίου 2010

κλικ κλικ τσαφ τσουφ




πώς το λέει ο last? downtempo-κάτι, ninja tune..;

ε μετά από αυτό θέλω να γίνω ninja! μπίουνγκκκκκκκκκκκ

Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

what's going on?




'γιατί σκάλωσες μ'αυτό τώρα';

επειδή
αλήθεια
είχα την απορία
και τώρα τι;
καθώς και επειδή κάποτε σκεφτόμουν
πώς θα είμαι σε 2-3 χρόνια ;
ενώ τώρα σκέφτομαι μόνο
πώς θα είμαι την επόμενη εβδομάδα;


And I am feeling a little peculiar
And so I wake in the morning
And I step outside
And I take a deep breath and I get real high
And I scream at the top of my lungs
What's going on?

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

enter 1




I want to be shameless like the sun

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

ψψψψιτ

Παρόλο που ..






και καμιά φορά φοβάσαι ότι ...





θυμήσου ότι




και να ...

Τετάρτη 17 Μαρτίου 2010

Ε δεν άντεξαααα!!!!


Παρακαλώ (χιλιάδες αναγνώστες μου....) ψηφίστε τον καλύτερο στίχο της Μαίρη Λίντα!!

"Ποτέ δε θέλω πια να ξαναρθείς στ'ομολογώ, ποτέ δε στο δρόμο μου να μη βρεθείς για να σε δω"

"Γιατί με κάνεις να πονώ να υποφέρω τόσο, πρόσεξε γιατί μπορεί να σε σκοτώσω"

"Σαν γιατρό σε προσμένω να γιατρευτώ" (τα σπάει αυτό, χαχααα!!!!)

"Πολλές φορές με τυραννάς και με πληγώνεις και με πονάς"

"..που μ'αναστάτωσαν μόλις τ'αντίκρυσα και μου 'χουν κάψει την καρδιά"

"Σε άλλα κόλπα μου τραβήχτηκες και έχω μαράζι στην καρδιά"

"Μοιάζεις και συ, μοιάσεις και συ σαν θάλασσαααα που με κύμματα σου μου τα 'χεις κάνει θάλασσα και πνίγομαι κοντά σου"


* δεν ψηφίζω ακόμα για να μην επηρεάσω τους ψηφοφόρους
** η φωτό είναι πιο παλιά και απ'τη Μαίρη Λίντα
***τα τραγούδια της Λίντα μάλλον τα έγραφε ο Χιώτης
**** Η ψηφοφορία ξεκινάει τώρααααααααααα!!!

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Αν



Αν μπορείς να το ονειρευτείς
μπορείς και να το κάνεις.




Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

αλό!

you can follow the manual below...

φτιάχνουμε ζεστό καφέ, λίγη ζάχαρη, πολύ γάλα. τραβάμε το τραπεζάκι δίπλα στον καναπέ. όταν λέμε δίπλα εννοούμε δίπλα-δίπλα, να βρίσκονται όλα σε απόσταση 20cm.
Παίρνουμε απ΄την ντουλάπα μια κουβέρτα. Τραβάμε τις κουρτίνες να ανοίξουν, το σωστό είναι να λιώνουμε στον καναπέ με φώς - όχι στα σκοτάδια.

Πατάμε play.






Μετά πατάμε play και στο παρακάτω που αποτέλεσε την έμπνευση του από πάνω και οφείλω να το παραθέσω.






Καλή μας Κυριακή!:)

Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

confessions

1.γιατί δεν μπορώ να ακούω conor._
2.γιατί έχω αδυναμία στην πορτοκαλί μπλούζα με τον μαύρο λεκέ, που δεν φοράω ποτέ
3.ποιο είναι αυτό το καλαμάκι από κόκα κόλα στο καφέ κουτί και πώς κατάφερε να επιβιώσει από το 1995 μέχρι σήμερα
4.γιατί θέλω να πάω στην Ιαπωνία και γιατί το 2012, και τι ρόλο παίζει ο Φουράκης σ'αυτό;
5.τι (νομίζω ότι)βλέπω δεξιά απ΄το μπαλκόνι? αριστερά?
6. ποιο είναι το αγαπημένο μας τραπέζι στο Κουκάκι και μη σου πω και σ'όλο τον κόσμο??
7. πώς βρέθηκε το disaronno εδώ μέσα, πραγματικά? και ποια είναι η απάντηση στην ερώτηση "με αυτό φτιάχνουμε και τα λάστιχα του αυτοκινήτου"?έχουν κάποια σχέση τα 2 παραπάνω;;
8. πότε και γιατί χορέψαμε με μανία το common people !!!!?
9. τι επίδραση έχει το μεσουλίντ με bud στην picadilly (καταλάθος)????
10.ποια χτύπησε το κουδούνι ξαφνικά στο άσχετο πριν από 1 λεπτό και γιατί σφαλιαριζόμαστε

αυτά και άλλα
ομολογώ
ότι
δε θέλω
να
ξεχνάω
:)
και σε κάποια άλλα
ίσως να μην έχω καμιά απάντηση..

happy goodnight x

ps. που κολλάει το παρακάτω????


Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

ας πούμε καμιά μπούρδα

1.το τοστ τυρί, ντομάτα, λάχανο είναι εκπληκτικό
2.στο Γκαζοχώρι μετά τις 7 δε σερβίρει καφέ...μόνο αλκοόλ..Γκαζοχώρι τέλος, δε θα μας λένε και τι θα βάζουμε στο στόμα μας απ΄τις 19:01.
3. o Δήμαρχος ήταν στην Τεχνόπολη.
4.Η Ντίνα δεν ήθελε να μιλήσουμε στο Δήμαρχο. Συγκεκριμένα μου είπε "είσαιιι τρελήηηη;;;και τι να του πούμε;;" Να του πούμε "cheers Δήμαρχε,πότε θα δούμε κανά δέντρο εδώ γύρω"?
5.Η διαφήμιση "μαζί με το προφυλακτικό σου μη ξεχνάς και το αντισυλληπτικό σου" δεν είναι υπερβολική;
6.Η Μέρκελ.Η λύση: ας την δωροδοκήσουμε με μπουγάτσες.
7.Είναι Πέμπτη βράδυ, δηλαδή 1 & 1/3 μέρες πριν το Σάββατο.
8. Είναι Φλεβάρης, δηλαδή...Φλεβάρης.
9. Δεν έχω άλλες μπούρδες.
10."Τι είναι το Μόνο"? "Οι Μόνο..συγκρότημα", "Απ'το μονοπυρήνωση βγαίνει"; (μπούρδα εντελώς αλλά αλήθεια μου το είπαν)






ps. το τραγούδι δεν είναι μπούρδα, πολύ σοφό.

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Hail to the thief

Σ’έχω πάρει χαμπάρι μέρες τώρα ότι φλερτάρεις με την πόρτα μου. Καταρχήν να σου εξηγήσω ότι η δουλειά δε θα είναι τόσο εύκολη όσο με τον απέναντι. Πάρε τα ηλίθια κατσαβίδια σου και πήγαινε σε άλλη παραλία.


Ξέρω καλά ότι σ’ έχω μπερδέψει και δεν ξέρεις πότε λείπω ούτε καν πόσοι μένουν εδώ μέσα. Δεν έχεις ιδέα τι γίνεται σ’αυτό το σπίτι...για αυτό σου δίνω κάποια clues: στον τοίχο του σαλονιού μου έχω κρεμασμένο ένα τρίμετρο σπαθί Σαμουράι. Εγώ η ίδια είμαι Σαμουράι, με λένε Kureigu Shoon. Google it!!!


Τώρα που είπα Google το λάπτοπ μου δε θα το βρεις ποτέ! Αν τυχόν το βρεις άσε μου το τηλέφωνο σου και κερνάω καφέ.


Εκτός από αυτό δε θα βρεις τίποτα που να κοστίζει πάνω από 350 ευρώ. Τα 350 ευρώ είναι ο καναπές και αν καταφέρεις να τον βγάλεις έξω τότε θα πρέπει να αφήσεις τα κατσαβίδια γιατί θα είσαι πιο πετυχημένος στο τσίρκο μεντράνο.


Στο μπαλκόνι έχω ένα σπασμένο ράντζο για πέταμα. Πέτα το please…Αααα, αν βρεις το Μουσείο της Αθωότητας του Παμούκ άφησε το στο τραπέζι της κουζίνας. Έχω κάνει όλο το σπίτι άνω κάτω και δεν μπορώ να το βρω..Είδες; Καταβάθος μοιάζουμε, τις ίδιες μ@λακίες κάνουμε.


Adios


Ps. Παίζει να είσαι τόσο καθυστερημένος που να βγεις και στο μπαλκόνι!;!;

Ps2. Δεν είμαι Σαμουράι γαμώτο, ψέμματα λέωωωωωωωωω :’(((( Σε παρακαλώ λυπήσου με και ασχολήσου με άλλη πορτούλα. Συγγνώμη που σε είπα καθυστερημένο δεν το εννοούσα..μπουαααααααααα

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

please please please let me get ...




(Ας γίνει κάτι να μην πάω, ας γίνει κάτι να μην πάω, ας γίνει κάτι να μην πάωωωωωωωωωωω)


Έφτασες; (ψιλοαγχωμένη την ακούω, αν είναι αυτό που υποψιάζομαι πρέπει να μη φανεί ότι χαίρομαι)

Κοντεύω...γιατί;, (το παίζω πολύ αδιάφορη, το ΄χω (;)..πες μου αυτό που θέλω ν'ακούσω, πες μου αυτό που θέλω ν'ακούσω, πες μου αυτό που θέλω ν'ακούσω!!)


Ακυρώθηκε..ο κύριος Χ έχει ένα έκτακτο μπλα μπλα (ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ!!)


Α, τι κρίμα..μπλα μπλα ...(ααααα, λαλλαλαλλαααααα, ααα, να πιω καφέ μέσα ή να πάω στην παραλία;;;όχι, πες μου!)


Κατεβαίνω στο Φλοίσβο και έχει το τελειότερο ηλιοβασίλεμα.



Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Madness Loop


Φώτα κλειστά, κινητό και λάπτοπ κάτω δεξιά, νερό αριστερά, κάτω απ΄το πάπλωμα, νυστάζω πολύ.

Φώτα κλειστά, κινητό και λάπτοπ κάτω δεξιά, νερό αριστερά, κάτω απ΄το πάπλωμα, νυστάζω πολύ. Την ώρα που νομίζω ότι έχω σχεδόν κοιμηθεί ακούω κάτι. Κάποιος περπατάει μέσα στο σπίτι και έχει ανοίξει την τηλεόραση. (Ποια τηλεόραση;;)Πετάγομαι πάνω να πάω να δω αλλά τα μάτια μου δεν ανοίγουν. Μπορώ μόνο να δω για ένα δευτερόλεπτο, αλλά τα μάτια μου δεν ανοίγουν κανονικά. Θα πάω με κλειστά μάτια. Περπατάω, στο σαλόνι τα φώτα είναι ανοιχτά. Κάποιος έχει βγάλει την κλειδαριά και δίπλα απ'την πόρτα υπάρχει μια τρύπα στον τοίχο. Στο χολ ανακαλύπτω δύο καινούρια δωμάτια, το ένα έχει ένα τεράστιο μπαλκόνι και μια κυρία καθαρίζει με Άζαξ, στο άλλο μια τηλεόραση παίζει ειδήσεις. Νομίζω ότι δεν μπορώ να πάρω ανάσα..."

Ξυπνάω. Φώτα κλειστά, κινητό και λάπτοπ κάτω δεξιά, νερό αριστερά, κάτω απ΄το πάπλωμα, δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Πολύ φρικαλέο όνειρο. Πολύ αληθινό. Για κάποιο λόγο θυμήθηκα το "Suicide Loop"*. Φαντάροι, στρατόπεδα, κτλ. Με παίρνει ο ύπνος με τελευταία σκέψη τα στρατόπεδα....εδώ έρχεται και το καλύτερο......



ΝΤΡΙΝ ΝΤΡΙΝ ΝΤΡΙΝ. Μαύρο σκοτάδι, πετάγομαι πάνω, σηκώνω το τηλέφωνο.
-Ναι??!!
-Γκαπ Γκουπ (μακρινο βουητό ποδοβολητών..;;)
-Ποιος???
- ...γκαπ γκουπ, ενα δύο

Εδώ αρχίζω και σαλτάρω...ακούω ήχους από......στρατόπεδο;;;;;Ανοίγω τα φώτα, ανάβω τσιγάρο..φρικάρω, φρικάρω, φρικάρω!!!!!!

-ΠΟΙΟΟΟΟΟΟΣ;;!!!
-Έλα, συγγνώμηηηη, καταλάθοοςςς πατήθηκε το τηλέφωνο σουυυ, στο στρατόπεδο είμαι!!


Φώτα κλειστά, κινητό και λάπτοπ κάτω δεξιά, νερό αριστερά, κάτω απ΄το πάπλωμα, νυστάζω πολύ. Ε, δεν ξανακοιμήθηκα. Ας με λέγανε καλύτερα Βάνα, να μην είναι το όνομα μου πάνω πάνω στις λίστες τηλεφώνων.

*http://www.tnfilms.gr/m.php?cat=products&m=products&op=viewproduct&pid=3
**Τι το θέλει ο φαντάρος το κινητό εν ώρα πορείας;; Να στείλει μήνυμα στον εχθρό;;

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

1:01


"Once I was traveling across the sky
This lovely planet caught my eye
And being curious I flew close by"



Όταν άκουσε το τραγούδι κάποιος τύχαινε να ψάχνει έναν τίτλο για κάτι. Αυτόν το τίτλο αυτού του κάτι μου κόλλησε να βρω πώς εμπνεύστηκε αυτός ο κάποιος.
Ο άλλος πάλι (αυτός που έγραψε το τραγούδι), νομίζω ότι του την "λέει" παρακάτω, στο ίδιο κάποιο τραγούδι.






ps.1 το τραγούδι του άλλου είναι βαρετούλι (και άγνωστο..μάλλον)
ps.2 του κάτι του κάποιου είναι απ΄τα αγαπημένα μου (και πολύ γνωστό)
ps.3 δώσε 3 λεπτά σκέψης before googling it :)