Τον C. τον πρωτοείδα στο μουντό αμφιθέατρο της μουντότερης πόλης του κόσμου, το 2006 (ή '07;). Γενικά τον ξαναείδα και άλλες λίγες φορές που θα αναφέρω παρακάτω.
Καθόταν όρθιος στην ακριβώς ίδια στάση και κάθε Πέμπτη για 3 ώρες μιλούσε για την επίλυση κρίσεων και κάτι άλλα βαρετά και ασυνάρτητα θέματα, τα οποία μέσα στο επόμενο εξάμηνο έγιναν τα αγαπημένα μου θέματα. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου ήταν γύρω στα 30. Επίσης, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, εάν έπεφτε το ταβάνι του αμφιθεάτρου ο C. θα έκανε απλά ένα βήμα πίσω, θα χαμογελούσε, θα σήκωνε τους ώμους απαλά και θα έλεγε "I think it's time for a break".
Το βιβλίο του C. είναι το μοναδικό βιβλίο εκείνης της χρονιάς που ξέρω ακριβώς που βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Επίσης ξέρω και το που ακριβώς βρίσκεται ο ίδιος αυτή τη στιγμή.
Συνολικά έχω πέσει πάνω του (κυριολεκτικά όμως) 4 φορές ..
..Σε ένα ένα διάδρομο στη σχολή. Κρατούσε ένα λαπτοπ.
Μια άλλη φορά στο δρόμο. Κουβαλούσε μια παλιά τηλεόραση.
Πολλούς μήνες μετά, σ' ένα coffee shop στο Άμστερνταμ. Κρατούσε ένα τσιγάρο, χεε.
Στο Σύνταγμα πριν 20 λεπτά. Τραβούσε μια βαλίτσα.ΧΑ!
Θυμάσαι το Kismet μου? Απο τα 16 μου και για πολλά χρόνια όπου και να πήγαινα πετύχαινα αυτό τον άνθρωπο μπροστά μου...Σε όποια περιοχή της Αθήνας και να ήμουν(όχι οτι πήγαινα και πολύ μακριά βέβαια)τον έβλεπα μπροστά μου και ήταν πάντα μόνος του. Τον κοιτούσα, με κοιτούσε και συνεχίζαμε να περπατάμε είτε προς την ίδια είτε προς αντίθετη κατεύθυνση...Αφού νόμιζα πως με παρακολουθούσε(Λες να νομίζει το ίδιο και ο C? :P) Τον είχα χάσει για 2-3 χρόνια αλλα πριν κανένα 3μηνο τον ξαναείδα...Και πλέον δεν ήταν μόνος του,ήταν με μια κοπέλα μαζί! Φαινόταν χαρούμενος και πολύ χάρηκα παρόλο που δεν τον ξέρω τον άνθρωπο...χαχαχαχα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ γλυκό το post σου! :))
Αναμένω την επόμενη συνάντηση σας ...Τι λες να κρατάει τοτε?